Kaleb (17) heeft een belangrijke boodschap voor Nederland: “Ik wil dat iedereen weet dat de Dovenwereld een leuke wereld is. En ik wil dat de Dovenwereld en de horende wereld minder gescheiden zijn.”
Zelfverzekerd
Kaleb is een zelfverzekerde, vrolijke jongen die nooit veel moeite heeft gehad met zijn doofheid. Dat komt ook, denkt hij, omdat hij altijd dove mensen om zich heen heeft gehad. Zijn tweelingbroer is ook doof. Ze deden als kind al veel samen en gingen later ook naar dezelfde speciale school.
Dove vrienden
Kaleb groeide op met horende kinderen in zijn omgeving en had vroeger veel horende vriendjes. Toch is hij nu het allerliefst samen met dove leeftijdsgenoten, ook op school. “Dan kan ik gewoon veel sneller praten, want zij kunnen allemaal gebaren. Ik heb veel dove vrienden. We gaan vaak samen uit, samen eten en samen voetballen.”
Elkaar begrijpen
Praten met horende mensen vindt Kaleb best lastig. “Dove en horende mensen begrijpen elkaar vaak niet goed. Soms schrijf ik dan maar op wat ik wil zeggen. Ik zou heel graag willen dat de horende wereld en dovenwereld meer bij elkaar komen. Eigenlijk zou iedereen moeten leren gebaren, maar dat kan denk ik niet. Maar horende mensen kunnen wel langzamer praten als er iemand bij is die doof is.”