Enide (8 jaar) uit Raamsdonksveer heeft een taalontwikkelingsstoornis (TOS). In haar hoofd heeft ze het allemaal goed op een rijtje, maar hoe en in welke volgorde ze dingen het best kan uiten is voor haar heel lastig. Door de STER-training bij Kentalis in Breda heeft ze geleerd hoe ze makkelijker met haar TOS om kan gaan.
Maria (moeder): ‘’Als peuter merkten wij dat Enide pas laat leerde praten. Ook na een jaar logopedie bleven bepaalde klanken moeilijk voor haar om uit te spreken. Op de basisschool werd haar TOS steeds meer zichtbaar.
Anders communiceren
Haar TOS heeft invloed op het dagelijks leven in ons gezin en ook daarbuiten. Uitleg van moeilijkere zaken vraagt bijvoorbeeld bij Enide om een andere communicatietechniek dan bij haar zusje. Wat we ook zien is dat geluid erg hard bij haar binnenkomt. Drukke plekken waar geen overzicht is, denk aan een kinderfeestje met veel kinderen, zijn echt obstakels voor haar. Eén op één communiceren werkt voor haar het beste. Alleen kunnen wij dat niet altijd meteen bieden wanneer zij het nodig heeft.
STER-training van Kentalis
We zijn blij met de begeleiding van Kentalis. Enide volgde een half jaar de STER-training bij Kentalis Breda. Al vanaf dag één was zij erg enthousiast over de hele training, op het laatste stukje na. Dat ging over ‘wat is TOS’ en dat vond ze lastig. Ze kwam toen een keer thuis en zei: ‘’Ik zit niet daar om iets te leren, maar omdat er iets mis is met mij.’’ Dan breekt wel even je hart. Gelukkig hebben wij dit kunnen ombuigen, zodat zij beseft dat er niks mis met haar is. Dat alleen haar hoofd anders werkt en dat ze goed is zoals ze is.’’
Stappen voorwaarts
De training en begeleiding bij Kentalis heeft Enide goed geholpen. Ze heeft geleerd rustiger te blijven als iets moeilijk is om uit te leggen, of iemand haar niet snapt en vragen stelt. Fijn is dat ze vaak terug kan vallen op de hulpkaarten die ze tijdens de training kreeg. Ook neemt ze nu rust als het te druk is. Ze kan nu benoemen dat iets te druk voor haar is en wat ze niet fijn vindt. Ook zegt ze het nu als ze iets niet snapt. Ze zet stappen in haar communicatie: ze durft langere zinnen te zeggen en als ze een foutje maakt, kan ze deze steeds beter zelfstandig benoemen en herstellen. Voorheen werd ze zo boos dat ze alleen in haar hoekje op de bank onder een deken ging huilen met de woorden ‘’ik ben dom’’. Dan breekt je moederhart nog een keer.
Reuzetrots
We zijn supertrots op Enide! Ondanks dat het soms nog wat moeizaam gaat, zet ze altijd door en heeft ze altijd zin in nieuwe dingen. We zien ook dat ze durft te benoemen wat ze geleerd heeft en ze straalt uit dat ze zin heeft in het leven. Dat is echt het allermooist!’’