Ervaringsverhalen

De Bolster in Sint-Michielsgestel is een unieke basisschool. Het is een reguliere school voor horende en dove kinderen. De vaste leerkracht werkt in de klas samen met een tolk én een leerkracht uit het speciaal onderwijs. Ook krijgen de dove leerlingen ondersteuning van een leerkracht Nederlandse Gebarentaal.

"Mijn arts zei: 'Je wordt doof en blind en je moet je afvragen of je wel kiest voor kinderen'. Alsof er niets meer mogelijk zou zijn. Nu ben ik moeder en afgestudeerd als psycholoog."

Genieten: Jannet (58) kan het als geen ander. “Ik ben zwaar slechthorend en word blind, maar ga echt niet achter de geraniums zitten. Natuurlijk is het zwaar om steeds te moeten inleveren, maar ik ben actief, help anderen en geniet van kleine dingen.”

Ilan (4) vindt nieuwe dingen spannend door zijn taalontwikkelingsstoornis (TOS), maar gaat het avontuur altijd aan. “Daarom zijn wij super trots op hem”, vertelt zijn moeder Naline. “Er wordt veel verwacht van die kleintjes, maar Ilan doet het maar mooi allemaal."

Mirthe (7) is doof geboren en heeft meerdere beperkingen door het Cytomegalovirus. “Toen ze net geboren was, hadden we heel veel vragen. Daarom kwam Marjan van Kentalis bij ons thuis: om ons tips te geven en te helpen”, vertelt haar moeder Natasja. “Dat deed ze met veel liefde.”

“Toen Dries op zijn derde nog niet kon praten, maakten wij ons grote zorgen", vertelt Maria. "Maar artsen bleven zeggen: ‘Heeft u ooit een kind gezien dat niet kan praten?’ Toch besloten we Dries uitgebreid te laten onderzoeken. Hij bleek TOS te hebben. Ik ben blij dat ik mijn gevoel heb gevolgd."

Marjolein (37) is enorm trots op haar stoere zoontjes Ivo (3) en Luuk (5). “Luuk is een rustige creatieveling, zijn broertje een echte boef”, vertelt ze liefdevol. Ze zijn allebei doof geboren en dragen cochleaire implantaten (CI’s). “Met of zonder CI: ze zijn wie ze zijn en zitten goed in hun vel.”

Erik (16) was onzeker in de klas door zijn slechthorendheid. Daarom kreeg hij hulp. In een speciale groep kon hij lastige situaties oefenen. “Ik durf nu meer en maak makkelijker vrienden.”

Charlotte Molengraft (64) uit Eindhoven kon vroeger zien, maar heeft nu een beperking in horen én zien. Daarom leerde ze bij Kentalis haar tastgevoel te ontwikkelen. "Ik kan nu veel meer op de tast, wat heel bruikbaar is in mijn dagelijkse leven.”

Viktoria (7) is zwaar slechthorend. Haar ouders schrokken enorm van dat nieuws, maar hebben het nu helemaal geaccepteerd. “We houden automatisch rekening met haar slechthorendheid”, vertelt haar moeder Katarzyna. “En omdat wij het accepteren, accepteert ze het zelf ook.”

Lise (29) heeft last van oorsuizen, het was er ineens een jaar geleden: een piep in haar oren. "Het zorgde voor paniek en daarom zocht ik hulp bij Kentalis. Ik leerde hoe ik tinnitus minder belangrijk kan maken in mijn leven. Het klinkt dramatisch, maar dat heeft mij echt gered.”