Ervaringsverhalen

Hoe kun je elkaar begrijpen als je kind doofblind is en niet kan praten door het CHARGE-syndroom? “Totale communicatie is dan het toverwoord”, vertelt moeder Susanne de Vaan. Dankzij behandeling en diagnostiek bij Kentalis leerde Susanne de signalen van haar zoon Ferry (22) de laatste jaren nog beter lezen. “We zien en begrijpen Ferry steeds beter.

Stephanie De Laat (52) is vrijwilliger bij Kentalis en gaat elke maand op pad met een cliënt. Ook helpt ze wekelijks bij een bijzondere dagbestedingsactiviteit: samen met cliënten appelsap maken. ”De cliënten zijn doof en soms ook heel slechtziend en hebben allemaal meer beperkingen. Ze kunnen het daardoor niet altijd zeggen, maar ik zie ze genieten tijdens die activiteit.

“Yonathan hoort en ziet slecht en is verstandelijk en meervoudig complex gehandicapt. Kentalis heeft twee jaar lang met ons meegelopen en ons begeleid in de communicatie en ontwikkeling van onze topper Yonathan (10). Wat hebben we er veel aan gehad!” Dit verhaal is geschreven door Yonathans moeder.

Renée van de Ven is persoonlijk begeleider bij een woongroep in Sint-Michielsgestel voor jongvolwassenen met een communicatief meervoudige beperking. “Ik hou van regelen en organiseren en daarom past deze functie bij mij, maar het mooist vind ik nog altijd het werken met de bewoners. Fietsen, naar de dierenweide en helpen als ze een zware dag hebben.

Zorgen dat haar medewerkers gezien en gehoord worden; daar ligt de focus van Bea van Erp, teamleider bij de woongroepen ‘t Spijt en De Beemden in Sint-Michielsgestel en Het Plein in Schijndel. Ze werkte zelf jarenlang op de werkvloer en weet hoe belangrijk dat is. Bea vertelt over haar manier van leidinggeven en hoe het is om bij deze locaties te werken. Lees haar verhaal.

Als je naar Mila kijkt (3), zie je een prachtig en vrolijk meisje. En een meisje dat anders praat, loopt en doet dan leeftijdsgenoten. Hoe dat komt is onzeker, ondanks diverse onderzoeken. Er is nog geen diagnose, maar Mila heeft al wel extra ondersteuning nodig, bijvoorbeeld om te werken aan haar taalachterstand. Die ondersteuning vonden haar ouders bij Kentalis.

Assistent begeleider Esther van Loon-Broeren werkt bij een woongroep in Sint-Michielsgestel. De mensen die hier wonen, kunnen zich niet uiten met woorden of gebaren en daarom is het aan Esther en haar collega’s om héél goed te kijken naar hun stemming, lichaamstaal, gedrag en signalen. “Als ik daar goed op inspeel, zitten zij eerder goed in hun vel.

Kinderen van de communicatieplusgroep in Breda kunnen door de coronamaatregelen niet naar de behandelgroep komen. Pedagogisch behandelaar Matté Schroder vertelt hoe hij en zijn collega’s de kinderen en ouders nu helpen. “Dat doen we bijvoorbeeld met een online kringgesprek, filmpjes en oefeningen voor thuis en met logopedie via beeldbellen.

De gesprekken tussen begeleider Bep van der Heijden en de bewoners van De Beemden in Sint-Michielsgestel zijn prachtig om te zien. De bewoners zijn doof en sommige hebben ook een visuele of communicatief meervoudige beperking (CMB). Daarom communiceert iedereen hier op zijn of haar eigen manier. Bep legt uit wat dat betekent voor de begeleiding en voor nieuwe collega’s.

Stephanie Betten werkt als persoonlijk begeleider bij Kentalis in Sint-Michielsgestel. In de dagbesteding werkt zij met jongeren en volwassenen die meerdere beperkingen hebben. Ze hebben bijvoorbeeld een beperking in horen én zien en een verstandelijke of lichamelijke beperking. ”Onze doelgroep vind je nergens anders.”

"Toen ik ruim twee jaar geleden voor de tweede keer aan het werk ging bij Kentalis Weerklank in Amsterdam voelde dat als een droom die uitkwam!" vertelt Nicole. Lees haar verhaal!

Als Nienke hoort dat haar zoontje Jayke (5) het Bardet-Biedl Syndroom heeft, net als haar overleden dochtertje, raakt ze in paniek. “Nu denk ik steeds vaker: we moeten genieten. Hij doet het nu goed, maar natuurlijk zijn we extra waakzaam.”