'Ik wil zorgen voor die extra mooie momenten in hun leven'

“Ik ben ziek geweest en heb heel heftige periodes achter de rug. Na de behandeling werd ik afgekeurd en conditioneel was ik niets meer. Toch wilde ik heel graag weer wat gaan doen en dan wel iets met mensen, want zoiets als schoonmaken kan ik thuis ook. Toen ik dat tegen mijn zoon zei, kwam hij met een idee voor een win-win-situatie.

Mijn zoon werkt als begeleider bij de dagbesteding van Kentalis en vertelde dat ze een vrijwilliger zochten om te wandelen met een cliënt in een rolstoel. Er waren namelijk twee cliënten in een rolstoel en maar één begeleider die mee kon met wandelen. Zo ben ik bij Kentalis begonnen als vrijwilliger. Mijn zoon zei: zo is mijn moeder onder de mensen en werkt ze aan haar conditie en zo kan er nog iemand mee met het wandelen. Hij vond het ook echt iets voor mij en dat heeft hij perfect ingeschat.

Omdat ik het werk zo leuk vond, ben ik samen met vrijwilligerscoördinator Jeanny gaan kijken wat nog meer bij mij past. Zo kwam ik ook uit bij het appelsap maken. Dat is een activiteit voor meerdere cliënten. Ze komen allemaal een half uurtje langs en mogen dan doen wat ze leuk vinden. De een vult de flessen, de ander gooit de appels bovenin de mixer. Dan zie je ze gooien met die appels: geweldig. Één cliënt gooit zo hard - die moeten we echt afremmen. Anders heeft de rest niets meer te doen.

Het is een pilot en dus een nieuwe activiteit. Deze cliënten hebben vaak al heel lang dagbesteding en dus is het leuk dat dit nieuw is. We proberen er ook steeds meer cliënten bij te betrekken. Ik zie dat ze echt heel graag komen en enorm genieten. Dat is toch mooi? Daar doe ik het voor: ik wil als vrijwilliger zorgen voor die extra mooie momenten in hun leven. De appels komen van een boer uit Berlicum en de volle flessen appelsap die we met z’n allen samen maken, verkoopt hij uiteindelijk ook weer. Echt een mooie manier van dagbesteding dus.

Er komen altijd begeleiders mee en dat is ook echt nodig, want zij zijn qua communicatie heel goed met de cliënten. Ik kan het vingerspellen en gebaren een beetje, maar niet heel goed. Dat vind ik soms wel lastig, want ik weet niet altijd wat cliënten bedoelen. Maar vaak kom ik er wel uit en anders vraag ik om hulp.

Ik ga sinds een paar jaar ook elke maand met een cliënte samen naar de markt. Vaak gaan we samen koffie drinken met wat lekkers erbij. En daarna gaan we groente kopen waar ze zelf soep van maakt. Ze vindt het heel leuk als ik kom; dat gezicht straalt helemaal als ze mij binnen ziet komen. En soms heeft ze een slechte dag en is ze vooral bokkig. Dat is jammer, maar niet erg. Dan hoop ik dat ze volgende keer meer plezier heeft.

Het is gewoon heel dankbaar werk. Die blije reacties van cliënten: daar doe ik het voor, dat is toch zo mooi. De cliënten waarmee ik werk zijn doof en soms ook heel slechtziend en hebben allemaal nog meer beperkingen. Ze kunnen het daardoor niet altijd zeggen, maar je ziet gewoon hoe leuk ze het vinden. Ik zie ze genieten tijdens die activiteiten. En ik merk ook dat begeleiders heel blij zijn dat ik kom.

Het vrijwilligerswerk bij Kentalis heeft mij trouwens ook geholpen. Het is fijn om weer een doel te hebben en om iets te kunnen betekenen voor anderen. Soms kom ik bekaf thuis, want de cliënten zijn behoorlijk druk in geluiden en gebaren. En ik ben soms nog erg moe - dat heb ik aan de chemo te danken. Maar het vrijwilligerswerk geeft mij voldoening en dus is het niet erg. Verder is het voor mij belangrijk dat het geen moeten is. Al hangt dat natuurlijk wel af van de taak die je op je neemt. Maar bij deze taak kan ik gewoon zeggen: sorry, vandaag lukt het mij echt niet. Al gebeurt dat bijna nooit, meestal ben ik er hoor!”

Wil je ook als vrijwilligers aan de slag bij Kentalis? Lees meer over de mogelijkheden.