Ervaringsverhalen

Mirja Leerentveld werkt als leerkracht en i-coach bij de Kentalis Enkschool in Kampen en zag vooral kansen toen ze hoorde dat de scholen moesten sluiten. Ze legt uit hoe zij nu les geeft en wat online onderwijs haar leerlingen brengt.

Nu het coronavirus ons land in zijn greep houdt, geven veel leerkrachten vanuit huis onderwijs. In korte tijd hebben zij hier behoorlijk hun draai in kunnen vinden. De komende weken laten we zien hoe Kentalisscholen en leerkrachten het aanpakken. Deze keer spreken we met Marieke Ceelen. Marieke werkt bij Kentalis Martinus van Beek in Oss, waar ze lesgeeft aan groep 8.

Kinderen van de communicatieplusgroep in Breda kunnen door de coronamaatregelen niet naar de behandelgroep komen. Pedagogisch behandelaar Matté Schroder vertelt hoe hij en zijn collega’s de kinderen en ouders nu helpen. “Dat doen we bijvoorbeeld met een online kringgesprek, filmpjes en oefeningen voor thuis en met logopedie via beeldbellen.

‘Ik heb alsmaar ruzie.’ ‘Soms heb ik iets in mijn hoofd, maar dan komt het er niet uit, het blijft vastzitten.’ Zomaar twee uitspraken van kinderen die sinds kort naschoolse groepsbehandeling krijgen bij Kentalis in Breda. Door hun taalontwikkelingsstoornis (TOS) ervaren zij vaak problemen in hun sociaal- emotionele ontwikkeling en hebben ze moeite met sociale contacten.

Astrid Kruythoff is preventief logopedist bij GGD Zaanstreek – Waterland. Ze gebruikt de app Speakaboo al sinds de lancering in 2015. “Het is handig voor mij en spreekt kinderen heel erg aan.” Met de gratis app Speakaboo kunnen logopedisten de spraakontwikkeling testen bij meertalige kinderen.

Begin dit jaar hoorde Kristel Nieuwenhuijzen dat haar dochter Liza (5) een taalontwikkelingsstoornis heeft. “Sindsdien zijn we samen, als gezin, hard aan het werk om Liza te helpen. Wat ons zo trots maakt, is dat Liza ondanks haar taalproblemen een heel lief sociaal meisje is dat makkelijk contact maakt met andere kinderen.”

Toen Ariënne (20) nog een peuter was, was TOS nog niet zo bekend. Het was wel duidelijk dat ze moeite had met taal. Haar kindertijd herinnert ze zich als fijn, maar toen ze naar de middelbare school ging voelde ze zich vaak somber en verdrietig. Ariënne vond het steeds lastiger om haar omgeving te begrijpen. Op een avond ging het helemaal mis en haar moeder zorgde voor hulp.

Wiek (12) gaat na de zomervakantie naar de reguliere middelbare school. “Nieuwe vrienden maken, daar heeft hij ontzettend veel zin in. Hij heeft al een lange weg achter de rug”, vertelt zijn moeder, Andrea. “En ondanks zijn taalontwikkelingsstoornis hebben we er alle vertrouwen in dat Wiek het gaat redden, hij is een vechter!”

Kinderen met een taalontwikkelingsstoornis (TOS) moeten meer overwinnen dan alleen hun taal-en spraakproblemen. Dat weet Anne van Eerst als geen ander. Haar twee zoontjes en dochter hebben TOS en krijgen regelmatig te maken met nare opmerkingen en onbegrip.

Hoe is het als je kindje maar geen ‘mama’ gaat zeggen? Als hij voor het eerst met de taxi naar de vroegbehandelingsgroep gaat? En als hij dan toch zijn eerste woordjes leert? Sandra vertelt eerlijk over de taalontwikkelingsstoornis van haar zoontje Lieroy (7). “Lieroy wordt later echt geen spreker voor volle zalen, maar hij komt er wel op zijn eigen manier.”

Hoe merk ik of een kindje in mijn groep misschien een taalontwikkelingsstoornis (TOS) heeft? Soms twijfel ik, wanneer trek ik aan de bel? Hoe help ik de taalontwikkeling van deze kinderen vooruit? Pedagogisch medewerkers die in de kinder- of peuteropvang werken, hebben een belangrijke rol bij het signaleren van problemen in de taalontwikkeling.

Als Nienke hoort dat haar zoontje Jayke (5) het Bardet-Biedl Syndroom heeft, net als haar overleden dochtertje, raakt ze in paniek. “Nu denk ik steeds vaker: we moeten genieten. Hij doet het nu goed, maar natuurlijk zijn we extra waakzaam.”