Ervaringsverhalen

Regelmatig signaleert Kathelijn Donders, deskundige communicatie bij Kentalis, doofblindheid bij cliënten die binnen de verstandelijk gehandicaptenzorg wonen. Waarom is het vaak lastig om doofblindheid te signaleren? En hoe kun je je cliënt beter begrijpen en helpen als hij of zij naast een verstandelijke beperking ook niet (goed) hoort en ziet? Kathelijn geeft antwoord.

Raf (13) had al jaren veel moeite met schrijven en spelling, maar niemand kon zeggen waar de oorzaak precies lag. “Hij kende de spellingsregels beter dan al zijn klasgenoten, maar schrijven lukte niet”, vertelt zijn moeder Esmée. “En dat frustreerde hem enorm. We hebben lang gezocht naar een oorzaak en oplossing.

Collega Engelien Kester werkt als pedagogisch behandelaar bij een Kentalisschool in Vries voor slechthorende en dove kinderen. Ze is zelf doof en daarom een rolmodel voor de leerlingen. Engelien heeft ook een druk privéleven, maar maakt regelmatig tijd om via Instagram voorlichting te geven over Dovencultuur, de Nederlandse Gebarentaal en hoe je omgaat met dove mensen.

Stephanie De Laat (52) is vrijwilliger bij Kentalis en gaat elke maand op pad met een cliënt. Ook helpt ze wekelijks bij een bijzondere dagbestedingsactiviteit: samen met cliënten appelsap maken. ”De cliënten zijn doof en soms ook heel slechtziend en hebben allemaal meer beperkingen. Ze kunnen het daardoor niet altijd zeggen, maar ik zie ze genieten tijdens die activiteit.

Dit is Xiao Min (22). Omdat ze het moeilijk had op school, werd ze op haar zevende onderzocht en kreeg ze te horen dat ze een taalontwikkelingsstoornis (TOS) heeft. Ze ging een tijdje naar het speciaal onderwijs en rondde uiteindelijk twee mbo-opleidingen af. Nu heeft Xiao haar droombaan gevonden: ze werkt met veel plezier in een restaurant.

“Yonathan hoort en ziet slecht en is verstandelijk en meervoudig complex gehandicapt. Kentalis heeft twee jaar lang met ons meegelopen en ons begeleid in de communicatie en ontwikkeling van onze topper Yonathan (10). Wat hebben we er veel aan gehad!” Dit verhaal is geschreven door Yonathans moeder.

Logopedist Nina Osterloh werkt bij de vroegbehandeling en helpt jonge slechthorende en dove kinderen en hun ouders. Ze bezoekt gezinnen thuis en werkt individueel en in groepsverband met de kinderen. “Ik kijk bijvoorbeeld naar de taal-en spraakontwikkeling en gebaarvaardigheid, maar het gaat veel verder dan dat.

Louis Matthijsse (60) is doof geboren en blind geworden door het zeldzame syndroom van Usher. “Ik had een kantoorbaan, maar zat opeens thuis. Doofblind zijn en afhankelijk zijn van anderen is niet makkelijk. Wel ben ik heel blij met mijn begeleiders van Kentalis. Dankzij hen kan ik dingen doen, zoals de boodschappen en wandelen.

Renée van de Ven is persoonlijk begeleider bij een woongroep in Sint-Michielsgestel voor jongvolwassenen met een communicatief meervoudige beperking. “Ik hou van regelen en organiseren en daarom past deze functie bij mij, maar het mooist vind ik nog altijd het werken met de bewoners. Fietsen, naar de dierenweide en helpen als ze een zware dag hebben.

Zorgen dat haar medewerkers gezien en gehoord worden; daar ligt de focus van Bea van Erp, teamleider bij de woongroepen ‘t Spijt en De Beemden in Sint-Michielsgestel en Het Plein in Schijndel. Ze werkte zelf jarenlang op de werkvloer en weet hoe belangrijk dat is. Bea vertelt over haar manier van leidinggeven en hoe het is om bij deze locaties te werken. Lees haar verhaal.

Naomi studeerde communicatie- en informatiewetenschappen en volgde aansluitend een 2-jarig Traineeship Informatiemanagement. Vervolgens werkte zij 2½ jaar als applicatiebeheerder bij een gemeente. Naomi: “In april 2021 maakte ik de overstap naar Kentalis omdat ik me daar meer kon ontwikkelen.” 

Jeroen werkt al sinds 2008 als ICT-er. Voordat hij bij Kentalis aan de slag ging werkte hij onder meer bij verschillende overheidsorganisaties als ICT-er bij de helpdesk en servicedesk. Sinds januari 2016 werkt hij als Regionale ICT Ondersteuner bij Kentalis. Jeroen: “Als RIO-er werk je in de ICT Buitendienst.