Femke de Kort uit Zaltbommel is moeder van Tijs (9 jaar). Al vroeg in zijn leven kreeg hij te maken met een taalontwikkelingsstoornis (TOS). Femke en haar man Bas doorliepen al een heel proces richting diagnose en begeleiding samen met Tijs. ‘’Ik ben dankbaar voor de begeleiding die Kentalis ons gegeven heeft en vooral trots op de stappen die Tijs in zijn ontwikkeling al heeft gezet!’’
De eerste signalen
Toen Tijs twee jaar oud was, merkten zijn ouders dat er iets niet helemaal goed ging. “De peuterleidster gaf aan dat hij niet altijd goed hoorde,” vertelt zijn moeder Femke. “We zijn toen naar het ziekenhuis gegaan en ontdekten dat hij buisjes nodig had. We hoopten dat zijn ontwikkeling daarna vanzelf beter zou gaan. Want ja, als je niet hoort, komt er natuurlijk ook weinig binnen. Contact met andere kinderen maken was moeilijk voor hem en we zagen hem op dat vlak een beetje worstelen. Het gehoor bleek echter niet het probleem te zijn en via een logopedist kwamen we bij Kentalis terecht voor nader onderzoek. Daar kwam al vrij snel uit dat het om een taalontwikkelingsstoornis ging. Het hielp ons wel dat de diagnose duidelijk was; dat temperde onze onzekerheid over wat er aan de hand kon zijn.”
De eerste stappen met Kentalis
De vroegbehandeling bij Kentalis in Zaltbommel bleek een gouden greep. Niet alleen voor Tijs zelf, want hij ging daar al sprongetjes vooruit. Ook Femke en haar man grepen alle kansen die daar geboden werden met beide handen aan: cursussen, sociaal-emotionele begeleiding, ondersteunende gebarentaal. “Ik ging bijna een jaar lang elke maandag met Tijs naar Vught voor begeleiding. Dat heeft ons enorm geholpen. Je leert niet alleen je kind beter begrijpen, maar ook hoe je als ouder je kind kunt ondersteunen. De medewerkers bij Kentalis waren zo betrokken bij de ontwikkeling van Tijs, zij hebben letterlijk hart voor de kinderen. Daar kijk ik met een warm gevoel op terug. In mijn ogen kan de aansluiting van zorg en onderwijs bij Kentalis nog wel iets beter. Het was heel fijn geweest als die twee onderdelen al in een eerder stadium samen met ons aan tafel hadden gezeten om over de beste begeleiding van Tijs te praten. Dat had wel een hoop tijd gescheeld denk ik.”
Tijs groeit door
Op de basisschool zagen zijn ouders hoe de begeleiding verdere vruchten afwierp. “In groep 1 en 2 was het vooral spelen. Maar rond groep 3 en 4 begon hij echt te groeien. Dat was ook de periode waarin hij een geweldige juf had; ook dat maakte een groot verschil.” Vandaag de dag zit Tijs in groep 6 van De Toermalijn in Zaltbommel, een school voor speciaal basisonderwijs. Hij krijgt ondersteuning van een logopedist en een ambulant begeleider. “Hij doet het geweldig. Hij is vrolijk, sociaal en kletst de hele dag door. Als ik hem dan nu zo hoor, denk ik: wat een wereld van verschil met dat jongetje van toen.”
Leven met TOS
Voor Tijs blijft het soms nodig om dingen vaker te herhalen. Verder hoort Tijs graag duidelijk vooraf wat er gaat gebeuren. Dat bij elkaar kost energie. Wel ziet Femke dat hij steeds makkelijker contact maakt met andere kinderen en ook veel met andere kinderen speelt. Verder zien zijn ouders vooral zijn kracht. “Hij is een kind dat zich staande weet te houden, dat ondanks zijn TOS vrolijk is en vol humor. Hij praat de oren van mijn kop. Dat maakt ons ontzettend trots. Mooi voorbeeld: vorig jaar vierden wij zijn verjaardag en stuiterde hij letterlijk de viering door. Dit jaar wist hij zijn energie al veel beter in balans te houden. Ik weet zeker dat hij daardoor nog meer genoten heeft van het feestje!”
Vooruitkijken
De toekomst is spannend. Het gezin staat op het punt om voor langere tijd naar Bali te vertrekken. “We willen kijken of we daar misschien definitief kunnen blijven. In Nederland zien we Tijs waarschijnlijk richting het praktijkonderwijs gaan, wat prima bij hem past. In Indonesië zal hij onderwijs in het Engels moeten krijgen, maar ik denk dat hem dat ook kan lukken. Belangrijkste is dat hij zich gelukkig voelt. En of dat nou hier is of daar: hij gaat het zeker redden.”
Tips voor andere ouders
Femke heeft een serie tips voor andere ouders die een kind TOS hebben. ‘’Kijk goed naar je kind. Wuif niets weg. Jij ziet wat je kind nodig heeft. Laat je niet van de wijs brengen. Schaam je niet als je kind zich in de supermarkt lastig gedraagt. Trek je dan ook niets aan van oordelen van anderen. Gun jezelf ruimte en zet je eigen leven soms even op een lager pitje als dat nodig is. Werk met wat werkt: herhalen, pictogrammen, ondersteunende gebaren – gebruik wat voor jullie fijn voelt. En vergeet vooral niet om je kind vaak complimentjes te geven, want zelfvertrouwen is de motor van groei.”
Trots
Het meest trots is Femke op de jongen die Tijs al geworden is. “Hij is vrolijk, sociaal, hij heeft humor en is geïnteresseerd in anderen. Mensen zeggen vaak tegen ons: wat een sociaal kind! En dat is misschien wel het mooiste compliment dat je als ouder kunt krijgen."