‘Ons contact is mij heel veel waard!’

“Suus heeft haar uitdagingen door doofblindheid en een verstandelijke beperking”, legt Jans uit. “Daarom woont ze bij een woongroep van Kentalis en zit ze in een rolstoel. Maar Suus is vooral ook een jonge vrouw. Een vrolijke, jonge vrouw die graag naar een feestje gaat en van een biertje en gezelligheid houdt. Net als ik. Ze staat volop in het leven.

Suus is heel vrolijk en weet goed wat ze wel en niet wil en leuk vindt. Ze houdt van naar de kapper gaan en van mode en verzorging. En ze heeft humor. Dan gebaart ze bijvoorbeeld ineens iets geks als ik wat vraag. Dan moet ze verschrikkelijk lachen als ik een grapje terug maak.

Wij leerden elkaar in de werksetting kennen. Suzanne kwam naar haar werk bij de dagbesteding en ik werkte daar als begeleider. Het klikte meteen. We hebben het heel gezellig samen en lachen veel. Omdat Suus volledig doof en blind is, communiceren we middels vierhandengebaren. Dat kan ik goed mede dankzij mijn werk bij Kentalis.

Ik haal zoveel plezier uit ons contact. En Suus is ook blij als ik kom en kijkt uit naar de afspraken die we hebben. We doen samen natuurlijk ook alleen maar leuke dingen. We gaan bijvoorbeeld twee keer per jaar naar Sanadome. Het is daar ideaal voor ons. De geur, de bubbels, de zoute baden. Er is veel te beleven en mee te maken. En er zijn voorzieningen, zoals een tillift.

Het is fijn als locaties aanpassingen hebben. Maar als wij naar een feestje gaan en we moeten door de blubber, dan gaan we door de blubber. Wij genieten allebei enorm van feestjes. Ik zeg ook vaak: ik weet niet wie het leuker heeft gehad. Ik ben pas bijvoorbeeld nog mee geweest naar een bruiloft in haar familie en Suus was op mijn verjaardagsfeest toen ik dertig werd.

Ze komt ook elke maand bij mij eten. Mijn dochtertje weet heel goed: als ik iets wil laten zien aan Suzanne, dan moet ik het laten voelen. En ze kent gebaren, zoals ‘hallo’. Suzanne vindt dat heel leuk en moet altijd lachen. Ik ga dan lekker koken: dat is voor haar een fijne geurbeleving en zo is ze er lekker even uit.

Ik vind het vertrouwen dat wij hebben opgebouwd heel mooi. Als ik zeg: stap maar in de tillift, ziet zij niet waar ze afgezet wordt. Dat heb ik haar natuurlijk wel verteld, maar zij moet er maar op vertrouwen dat het echt zo gaat. Dat vertrouwen is er. Dat vind ik heel bijzonder. We weten ook dat we er qua communicatie altijd wel uitkomen. Ook als het moeilijk is, uiteindelijk begrijpen we elkaar wel.

Het is Suzanne ook wel eens te veel. Dan zorg ik voor ontspanning en een fijne sfeer. Ze is heel gevoelig voor sfeer, net als veel andere bewoners. Als Suus ontspannen is, zie ik dat ook meteen aan haar houding. En aan haar vrolijke lach natuurlijk!”