'Mijn begeleider gaf me mijn zelfvertrouwen terug'

Foto van Burcu

Burcu Uzair (28) woont in Veendam met haar ouders, zusjes en broertje. Ze werkt op het aanmeldpunt van Kentalis, nadat ze haar mbo 3-opleiding Administratief secretarieel medewerker afrondde.

Burcu: “Ik ben slechthorend geboren, als enige in mijn familie. Eerst dachten artsen dat ik helemaal doof was, maar mijn vader weigerde dat te accepteren. Toen er opnieuw onderzoek gedaan werd, bleek dat ik inderdaad wel iets kon horen. Ik kreeg gehoorapparaten en reageerde ineens op mijn omgeving. Ik ben blij dat mijn vader er toen achteraan gegaan is, waardoor ik nu wel kan horen en mezelf kan verwoorden.

Slechthorend en meertalig

Ik ben slechthorend en ik heb moeite met taal. Mijn ouders komen uit Turkije en spreken thuis ook Turks. Dat maakt het Nederlands extra lastig voor me.

Beschermde omgeving

Tijdens mijn eerste mbo-studie kreeg ik te maken met onbegrip. De basisschool en het vmbo heb ik op de Tine Marcusschool en de Dr. J. de Graafschool van Kentalis gedaan. Dat was een hele beschermde omgeving. Op het speciaal onderwijs zitten alleen maar speciale kinderen. Je begrijpt elkaar. De docenten waren er voor me en als ik ergens niet uitkwam, was er altijd wel iemand om me te helpen. Alles werd voor me geregeld. Toen ik na mijn vmbo-diploma naar het mbo ging, was dat ineens heel anders.

Gronings dialect

Op het mbo begreep niemand hoe het is om slechthorend te zijn. En docenten en mede-studenten wisten ook niet hoe ze met me om moesten gaan. Ik was verlegen en onzeker. Maar ik zette wel door en de eerste twee jaar van mijn opleiding Verzorgende IG gingen goed. Tot ik in mijn derde jaar stage moest gaan lopen en terechtkwam in een verzorgingshuis waar alle bewoners in het Groningse dialect spraken. Dat vond ik heel moeilijk om te verstaan, waardoor er miscommunicatie ontstond. Tijdens mijn eindgesprek gaf mijn stagebegeleider aan dat ik moest stoppen, omdat de opleiding niet bij mij als slechthorend persoon past. Toen stortte mijn wereld in.

Schop onder mijn kont

Ik ben daarna iets heel anders gaan doen, omdat ik niets meer te maken wilde hebben met de zorgsector. Het werd de mbo 3-opleiding administratief secretarieel medewerker. Tijdens deze opleiding werd ik begeleid door een ambulant begeleider van Kentalis, Dick Kramer. Hij was een luisterend oor voor me en gaf me tips, maar vooral veel zelfvertrouwen. Hij stimuleerde me om voor mezelf op te komen en gaf me soms een schop onder mijn kont. Mijn zelfvertrouwen was weg door de ervaring tijdens mijn vorige opleiding, maar hij heeft me dat vertrouwen weer teruggegeven.

Stage bij Kentalis

Tijdens de opleiding liep ik stage op het audiologisch centrum van Kentalis. Dat was een hele fijne stageplek, waar echt met me meegedacht werd. Zo hoefde ik niet te telefoneren, omdat ik dat heel lastig vind, en kreeg ik speciale apparatuur voor het notuleren tijdens vergaderingen.

Nieuwe opleiding

Na mijn studie ben ik bij Kentalis gaan werken. Dat bevalt me heel goed, maar ik heb helaas net gehoord dat mijn functie vervalt. We gaan nu kijken of er een andere leuke baan voor mij is binnen Kentalis. Het lijkt me leuk om in de toekomst slechthorende kinderen of kinderen met een taalontwikkelingsstoornis te begeleiden. Ik heb zelf veel meegemaakt en ik zou kinderen graag helpen om stevig in hun schoenen te leren staan. Ik hoop dat ik die kans krijg.”