'Dexx is gewoon een vrolijke peuter die graag kletst en speelt'

“Toen de gehoorscreening ook de tweede keer niet goed was, begon het ons op te vallen dat Dexx inderdaad niet op geluiden reageerde en bijvoorbeeld niet schrok van harde geluiden. Al snel konden we naar Kentalis voor een BERA-onderzoek en een gesprek met de audioloog. Ik kreeg de uitslag terwijl Dexx lekker in de kinderwagen naast mij lag te slapen: ‘Hij heeft ernstig gehoorverlies aan beide oren.’

Die kwam binnen, ook al wist ik dat er waarschijnlijk iets aan de hand was. Er rolden tranen over mijn wangen. Wij wisten niet wat dit zou betekenen voor de toekomst. Of zijn taal- en spraakontwikkeling bijvoorbeeld op gang zou komen. Eigenlijk weet je helemaal niets in het begin. De audioloog vertelde al kort over het traject dat zou volgen en het bestaan van cochleaire implantaten (CI’s). We moesten eerst gaan ervaren hoe Dexx het met hoorapparaten zou gaan doen. Wat ging er veel door mijn hoofd die avond.

We hebben uiteindelijk gekozen voor CI’s; het CI-traject ging van start. Daar komt heel wat bij kijken. Ik zat toen veel in mijn hoofd en emotie. Hoe zou alles gaan? Hoe gaat hij het ermee doen en hoe vindt hij het? En je moet je baby’tje van acht maanden achterlaten op de operatietafel. Ook dat zorgde bij mij voor heel veel spanning. Maar bij de briefing vlak voor de operatie kon ik het ineens beter loslaten. Nu ging het dan echt gebeuren en hij was in goede handen. Contact met andere ouders heeft me in die tijd ook erg geholpen.

Had ik maar geweten dat het zo goed zou gaan. Dat hij zo snel zou opknappen en weer lekker zou lachen en spelen. Dan had ik niet zo gespannen hoeven zijn. Hij was negen maanden bij de aansluiting en ook dat verliep bij Dexx heel goed. Stapje voor stapje bouwden we het oefenen met geluiden op. We hebben echt heel erg gedoseerd en goed gekeken naar Dexx. Maar hij deed het al heel snel heel goed met zijn CI’s en begon steeds meer te horen, daarover was geen twijfel meer mogelijk. We zagen steeds vaker reactie op geluid.

Vanaf het begin kregen we ondersteuning vanuit Kentalis. Ik had dat ook echt nodig om alles weer voor mezelf op een rijtje te krijgen. Aan onze gezinsbegeleider (systeemgericht behandelaar) konden we alles vragen. In die begintijd ging het vooral over de emoties van ons en alle vragen die we hadden rondom doofheid, gebaren, hoorapparaten, het CI-traject. En natuurlijk waar je rekening mee houdt als je baby doof is. Ze is nog steeds betrokken: als ik vragen heb, kan ik gewoon appen, mailen of bellen.

Zij kwam ook met het idee van vroegbehandelingsgroep De Vlinders in Vught. Daar gaat hij nu naartoe. Super leuk. In een groepje werken ze daar aan de taal- en spraakontwikkeling van slechthorende en dove peuters. Ik vind het heel mooi hoe ze dat doen: met al die thema’s en het gebruik van gebaren. Dexx vindt het super leuk en straalt daar helemaal. Het is ook echt een warm bad waarin je terechtkomt. Met allemaal gebarende mensen en mensen die weten wat hij doormaakt.

Zijn taal- en spraaktaalontwikkeling heeft een enorme ontwikkeling doorgemaakt sinds hij bij De Vlinders is. Wij oefenen en gebaren natuurlijk met hem en sommige familieleden ook. En dan ook nog bij De Vlinders. Hij gaat echt als een speer en maakt zinnen en zingt liedjes. Het is als moeder echt super fijn om te zien dat hij zo goed in zijn vel zit. Wij zijn zo trots op hem en hadden van tevoren niet durven dromen dat het zo goed zou gaan.

Dexx gaat twee ochtenden in de week naar De Vlinders en twee volle dagen naar de kinderopvang. Ik vind het mooi dat hij zo leert omgaan met horende kindjes en met dove en slechthorende kindjes. Het is wel best veel en intensief voor hem. Bij De Vlinders zijn ze de hele ochtend bezig met de taal en communicatie. Er is bijvoorbeeld een taalkring waarin ze nieuwe woorden en gebaren oefenen en Dexx wordt soms ook uit de groep gehaald door een logopedist. Gelukkig wisselen ze het wel goed af met even spelen en rustmomentjes. Ze volgen echt de kindjes. Ik ben ook blij dat de systeemgericht behandelaar voorlichting heeft gegeven bij onze kinderopvang en dat ze er daar ook zo voor openstaan.

Dexx is met zijn CI’s niet horend, al hoort hij er wel mee. Hij krijgt met zijn CI’s niet alles mee. Zeker in een drukke omgeving heeft hij het lastig. Dan zie ik hem zoeken, vooral als er geen of weinig gebaren worden gebruikt. Ik wil altijd gebaren blijven aanbieden aan Dexx, omdat ik er zo de meerwaarde van inzie. We begrijpen elkaar zo altijd, ook als hij zijn CI’s aftrekt. Het is ook zo’n mooie manier van communiceren en ik wil dat hij later kan kiezen en altijd gebaren tot zijn beschikking heeft. Dat vind ik heel belangrijk.

We zijn super trots op Dexx. Hij is echt een vrolijk kind dat graag speelt, zingt en kletst. Hij verrast me elke dag weer in wat hij kan, zegt en doet. Natuurlijk zijn er moeilijke momenten waarop je weer voor nieuwe uitdagingen komt te staan. Wat natuurlijk bij iedere peuter zo is, al hebben wij wel extra zorgen en dingen waar je extra rekening mee moet houden. Maar ik zie de toekomst met vertrouwen tegemoet. Wij groeien gewoon lekker met Dexx mee.”

Lees meer over de behandeling van Kentalis voor slechthorende en dove kinderen en jongeren.