'Acceptatie is het allerbelangrijkst'

Viktoria is slechthorend

Viktoria (7) is zwaar slechthorend. Haar ouders schrokken enorm van dat nieuws, maar hebben het nu helemaal geaccepteerd. “We houden automatisch rekening met haar slechthorendheid”, vertelt haar moeder Katarzyna. “En omdat wij het accepteren, accepteert ze het zelf ook.”

“Viktoria was nog maar een baby toen de dokter ons vertelde dat ze slechthorend is. Ik was boos, mijn partner vooral verdrietig. Hij wilde weten waarom ze niet goed hoort, maar de oorzaak weten we nog steeds niet. Ik kon niet meer stoppen met nadenken. Wat als ze nooit goed leert praten? Daar was ik vooral bang voor. Eigenlijk grappig, want Viktoria is nu een pittig meisje dat non-stop praat. Soms vraag ik als grapje of ze vijf minuten stil kan zijn; dat kan ze niet.

Omgaan met slechthorendheid

Viktoria heeft al heel lang twee hoortoestellen. Ze hoort daar beter mee, maar ze hoort natuurlijk niet alles. Hoe we rekening kunnen houden met haar slechthorendheid, hebben we geleerd van de mensen van het audiologisch centrum van Kentalis. Zij zijn als familie voor mij. Wat was ik aan het begin blij met hun hulp. De maatschappelijk werker kwam bij ons thuis om te helpen. Ze vertelde bijvoorbeeld dat we niet door elkaar heen moeten praten en dat Viktoria onze mond goed moet kunnen zien. Dan kan ze het beter volgen. Die dingen gaan nu automatisch.

Aan het begin had Viktoria een achterstand in haar taalontwikkeling, maar daar merken we nu bijna niets meer van. Dat komt omdat ze graag wil leren en omdat ze op school goed geholpen wordt. Viktoria gaat naar een speciale school van Kentalis. De mensen daar zijn vriendelijk en ze zit in de klas met slechthorende kinderen. Dat vindt ze heel fijn. En in de buurt heeft ze gelukkig ook vriendinnen die haar accepteren haar zoals ze is.

Slechthorendheid accepteren

Acceptatie, dat is het allerbelangrijkst. Aan het begin vond ik het heel moeilijk dat Viktoria slechthorend is, maar nu is ze voor mij zoals ieder ander kind. Ik accepteer haar slechthorendheid hélemaal. En haar papa, broertjes en familie ook. Daarom accepteert Viktoria haar slechthorendheid zelf ook.”