Naar het Spraak & Taal Ambulatorium

Noah heeft TOS

Vandaag is ons kereltje begonnen bij het Spraak & Taal Ambulatorium van Kentalis. Dat was best even slikken voor mij, ook al weet ik dat dit moet en dat het hem heel veel zal opleveren...

Vorig jaar april was ons eerste bezoek aan het audiologisch centrum. Op ons eigen verzoek, omdat we na bijna een jaar intensieve logopedie nog geen vooruitgang zagen. Het gekke is dat wij zijn spraakprobleem helemaal niet zagen aankomen. De eerste twee jaar verliep zijn spraakontwikkeling heel normaal. Daarna werd zijn verstaanbaarheid steeds minder. We dachten dat logopedie hem wel zou helpen, maar dat gaf dus bijna geen resultaat. Wat was dat frustrerend.

Als je zorgen toenemen

Toen hij drieënhalf jaar oud was, oefende hij trouw elke ochtend en elke avond, maar zonder enig resultaat. Ook het knippen van zijn tongriempje gaf helaas geen resultaat. Ondertussen werd ons mannetje steeds meer gefrustreerd en verdrietiger en namen bij ons de zorgen toe. Hoe moest hij zich in vredesnaam gaan redden op school? Hoe kunnen kinderen en leerkrachten je begrijpen als ze je niet verstaan? 

Naar school

Vanaf de eerste schooldag deed ons ventje het super op school. Wat een vechter! En wat waren we nu blij dat hij zo'n vurig en temperamentvol karakter had. Ondanks alles liet hij zijn koppie niet hangen en ging hij ervoor. Hij zat helemaal op zijn plek en tot onze grote verbazing ging hij in de eerste week al na schooltijd met een vriendje mee naar huis. Ik was best ongerust of hij zich wel kon redden, maar ook dat ging prima. Loslaten heet dat volgens mij.

Steeds groter spraakprobleem

Hij kon zich goed staande houden op school en voelde zich meteen veilig in de klas, maar wij zagen wel dat zijn spraakprobleem echt heel groot aan het worden was. Vooral in vergelijking met leeftijdsgenootjes. Ook hadden we erg vaak een driftig of heel verdrietig mannetje thuis, want hij had drommels goed door dat hij anders was dan de andere kindjes uit zijn klas. Het doet pijn om je kind zo verdrietig te zien.

Meer onderzoeken

Het was dus tijd voor een volgende stap; op naar Kentalis. In april vorig jaar vonden de eerste intake en het eerste onderzoek plaats. Al gauw werd ik na dit onderzoek gebeld met de mededeling dat ze eigenlijk nog meer onderzoeken wilden doen. Ik schrok daarvan en vroeg of ze dachten dat er meer aan de hand was. Ze gaven aan dat ze juist graag meer onderzoeken wilden doen, omdat ze het vermoeden hadden dat hij een erg slim mannetje is en dat er dus een ontzettend groot verschil zou zitten tussen wat hij kan en snapt en zijn spraak.

Een heftig fonologische stoornis

Na een aantal weken kregen we ook de uitslag van deze onderzoeken en hun vermoeden bleek te kloppen. Ons mannetje heeft een ontzettend heftige fonologische stoornis die ervoor zorgt dat hij dus onvoldoende verstaanbaar is. Dit betekent dat hij veel klanken nog niet beheerst en dat hij bepaalde klanken op een verkeerde manier uitspreekt. Ook wordt zijn verstaanbaarheid beïnvloed door problemen met zijn kaken, lip en tong. Al met al dus een aardig complex probleem. Aan de andere kant heeft hij ontzettend veel sterke kanten en is het een slim kereltje dat ontzettend veel woorden kent, ontzettend veel snapt en heel goed scoort op taken waarbij hij niet hoeft te praten.

Vaak onderschat

Dat klinkt natuurlijk mooi en we zijn ook zeker blij met zijn sterke kanten, maar omdat er zo'n groot verschil tussen zit, is het erg moeilijk voor hem. Hij snapt alles maar kan zich niet verstaanbaar maken. Ook wordt hij vaak erg onderschat en dat is ontzettend frustrerend voor ons kereltje, want in zijn koppie is niets mis.
Ik heb me vaak afgevraagd of wij iets verkeerd hebben gedaan bij de opvoeding. Gelukkig werd dat bij het eerste gesprek meteen van tafel geveegd. We kregen complimenten over hoe wij het als ouders hebben aangepakt en ze zeiden dat we niets hadden kunnen doen om zijn spraakstoornis te voorkomen. 
 
Voor Kentalis is dit een situatie die niet vaak voorkomt. Vaak hebben kinderen naast een spraakstoornis ook een taalstoornis, maar dat heeft ons mannetje dus niet. We hoorden gelukkig ook al vrij snel dat ze verwachten dat hij gewoon op de basisschool kan blijven met wat extra ondersteuning vanuit Kentalis.

Handvatten voor de toekomst

Hij krijgt nu ook behandeling bij het Spraak & Taal Ambulatorium. Acht weken lang gaat hij hier elke maandag met zijn vader naartoe. Over vandaag was hij gelukkig al helemaal enthousiast! Er zitten specialisten die het allerbeste voor hebben met ons mannetje. Het allerbelangrijkste is zijn welbevinden en dat hij zich ondanks alles fijn blijft voelen, dat zijn spraak hopelijk vooruitgaat en dat we handvatten meekrijgen voor zijn toekomst.

Vertrouwen

Dat het nog een lange weg gaat worden is zeker, maar we hebben er vertrouwen in dat het ooit goed gaat komen, ook al kan niemand ons zeggen hoelang dit gaat duren. Wat zijn we trots op ons mannetje dat zich er ontzettend goed doorheen slaat. We maakten ons toen hij klein was wel eens zorgen over zijn vurige karaktertje, maar denken nu dat juist dat temperamentvolle ervoor zorgt dat hij er wel gaat komen!

Dit verhaal is geschreven door Marloes, de moeder van Noah. Wil je meer over Noah lezen? Kijk eens op de website van Marloes.