Deborah’s dochter Allysia (10) heeft een taalontwikkelingsstoornis (TOS). Net als zijzelf. Daardoor trok Deborah direct aan de bel toen haar dochter op haar tweede nog steeds alleen maar brabbelde. Helaas was er vroeger voor Deborah weinig hulp.
Doorzetter
“Maar ik ben eigenwijs. Ik heb altijd doorgezet en op mijn manier geleerd. Dan kom je er dus ook. Maar het was soms wel eenzaam. Het ergste vond ik dat mensen tegen me zeiden dat ik bepaalde dingen nooit zou kunnen leren. No way: dat mag niemand tegen een ander zeggen. Daar word ik toch zo boos van. En kijk nu: ik werk, ik studeer. Als je TOS hebt kost leren meer tijd, maar ga je door, dan kom je er ook.”
Moederliefde
Haar dochtertje Allysia kreeg gelukkig al wel verschillende vormen van hulp. En wat boft zij met zo’n sterke, dappere en liefdevolle moeder die altijd haar moedergevoel volgt en voor honderd procent achter haar dochter staat. “Ik ben zó trots op mijn dochter, want ik weet van hoe ver zij moest komen. Hoe moeilijk het kan zijn om te leren praten en schrijven. En moet je zien wat ze al heeft ingehaald. Zo knap! Sinds Allysia beter kan praten, is ze ook véél gelukkiger. Wat ze in de toekomst ook gaat doen, haar geluk, daar gaat het mij om.”
Lees meer over onze hulp voor kinderen met TOS.