Gymdocent Jan Willem Regtering hoopt dat zijn leerlingen vol zelfvertrouwen de wereld instappen. Daarom daagt hij ze uit tijdens zijn gymles, altijd met veel lol. “Ik was als kind heel verlegen, mede door mijn slechthorendheid. Zo zonde! Daarom zeg ik tegen mijn leerlingen, of ze nu vier of zestien jaar zijn: blijf bewegen, laat jezelf maar zien!”
“Tijdens de opleiding voor gymleraar (ALO Groningen), ging ik bij de dovenschool Kentalis Guyot in Haren stagelopen. Met gebaren communiceren leek mij zo fijn. Ik was meteen verkocht. Omdat ik nog maar negentien was, koos ik na die studie voor de opleiding IBS. Daarna verhuisde ik naar Spanje om in een hotel te werken. Daar leerde ik Spaans en veel nieuwe vaardigheden. Zo toevallig: in dat hotel kwam ik een dove jongen tegen, acteur Robin Frings. Robin was toen ongeveer acht jaar en ik kreeg een leuke band met dit gezin. Zijn ouders vertelden mij dat er twee gymleraren weggingen bij een school voor dove leerlingen in Zoetermeer. ‘Dat moet je doen!’, zeiden ze. Kort daarna verhuisde ik voor die baan terug naar Nederland. Een heel goede keus.
Rolmodel
Ik werk op dit moment twee dagen in de week bij een regulier mbo, de andere dagen geef ik gymles aan de verschillende klassen van Kentalis Onderwijs Zoetermeer. Ik ben hier toch een soort rolmodel voor veel leerlingen en dat vind ik mooi. Ik ken de uitdagingen waar zij mee dealen. Ook kan ik hier lekker praten in mijn taal: de Nederlandse Gebarentaal. Het is fijn om niet steeds zo’n moeite te hoeven doen om gesprekken te volgen.
Jezelf zijn
Wat ik mooi vind aan dit onderwijs, is dat het een soort thuis wordt. Je mag hier jezelf zijn. Wat je ook hebt, hoe je er ook uitziet. Het maakt niet uit. Ik vind het mooi dat het zo’n fijne, veilige plek is, maar het moet ook een school blijven waar je wordt voorbereid op meedoen in de maatschappij. Daarom zeg ik altijd: we doen normaal waar het normaal kan en anders als het anders moet. Ik denk dat leerlingen mij best streng vinden, maar zelf noem ik het duidelijk en gestructureerd. Je moet je in de wereld ook redden straks en die wereld kan best hard zijn. Dus: kom op, gewoon meedoen met de gym. Ook al mankeer je iets aan je lijf. Gaan met die banaan!
‘Laat je maar zien’
Ik zie dat kinderen met gehoorverlies sneller onzeker zijn. Dat begrijp ik goed en had ik vroeger ook. Je voelt je eerder anders, je moet hard werken om alles mee te krijgen en je wordt ook sneller zielig gevonden. Ik wil mijn leerlingen daarom meegeven dat ze goed zijn zoals ze zijn. Accepteer jezelf en haal het meeste eruit. Slechthorende en dove mensen zijn er gewoon in deze wereld. Wij horen er ook bij, dus laat je maar zien!
Grenzen opzoeken
Als een leerling iets eng vindt tijdens de gymles, daag ik hem of haar uit het toch te doen. Ik heb zelf gemerkt dat je zelfvertrouwen zo groeit. Vroeger ging ik altijd achteraan staan, maar daar heb ik veel in geleerd. Je moet steeds die grens opzoeken, soms tot angst aan toe. Niet afwachten, niet wegkijken. Stap maar naar voren en laat maar zien wie jij bent en wat je kan.
Afwisselende baan
Ik geef hier nu al hele tijd les en het blijft leuk. Ik hou ook van de afwisseling. Het ene uur geef ik les aan vierjarigen, heel schattig, en leer ik ze de grondbeginselen van de gym. Daarna bouw ik de zaal snel om en ga ik lekker knallen met zestienjarigen. Ik wil laten zien hoe leuk bewegen is en maak er altijd een feestje van. Zo hoop ik te bereiken dat de leerlingen ook ná school blijven bewegen, want bewegen verbroederd. Door ergens te gaan sporten, leg je nieuwe contacten en stap je letterlijk de wereld in.
Ook op Curaçao
Ik ben er even tussenuit geweest, omdat ik op Curaçao ging wonen met mijn gezin. Daar zag ik dat het onderwijs voor slechthorende en dove leerlingen en leerlingen met TOS minder goed geregeld was. Dat vond ik heel jammer, want ook zij verdienen goed onderwijs. Het bleef knagen toen ik terug was in Nederland en daarom startte ik samen met mijn vrouw en een vriend de stichting ‘Stichting een Goed Gebaar’.
Trots
Met het geld dat wij ophalen voor de stichting, kan de school modern materiaal aanschaffen, zoals laptops en digiborden. En komend jaar worden de leerkrachten getraind in het werken met nieuwe methodes. Op Curaçao is er meer taboe als het gaat om gehoorverlies en ouders kiezen vaak liever voor regulier onderwijs. Wij zijn er daarom heel trots op dat de school nu al met honderdvijftig procent is gegroeid. Komende zomervakantie gaan mijn vrouw en ik twee weken werken op de school. We controleren dan of alles besteld en geleverd is en gaan kijken hoe het er gaat!”
Sponsordoel gezocht?
“Met Stichting Een Goed Gebaar geven we slechthorende, dove en TOS leerlingen (cluster 2 leerlingen) dezelfde kansen als in Nederland. Ben je als school op zoek naar een sponsordoel? Denk dan eens aan onze stichting! Dank!”